17 augustus: naar Cape Breton
Door: Richard
19 Augustus 2007 | Canada, Ottawa
Vannacht hadden we inderdaad een onweersbuitje. Vanochtend was het weer droog, maar wel zwaar bewolkt. Na het legen van onze tanks reden we de camping af op zoek naar een bakker, want we hadden alleen een paar crackers voor ontbijt. Gister hadden we al bordjes gezien die in dezelfde richting als de camping wezen en vlakbij de camping zat inderdaad de bakker. Zo dichtbij dat we er eerst langs reden. Het was een gezellige bakker, waar we ook een kopje koffie konden nuttigen. Met volle maag en nog een paar broden extra aan boord verlieten we het kleine schiereilandje vanBrule. In de richting van Stellarton bij New Glasgow.
Stellarton was vroeger een belangrijk mijnbouw centrum en stond als zodanig aan de wieg van de industriële revolutie in Nova Scotia. De geschiedenis van de industriële revolutie en de impact op het dagelijks leven wordt mooi getoond en met ook veel “hands-on” voorbeelden, zodat er voor de jongens ook van alles te proberen was.
Pas na drieën kwamen we weer naar buiten en toen wilden we toch nog wel een eindje rijden, want vandaag wilden we naar Cape Breton Islands en het liefst al een end in de richting van de Cabot Trail. Eerst namen we nog de 104 die parallel aan de highway 4 loopt omdat dat wellicht een mooie route zou zijn, maar het begon ondertussen toch wat te regenen, dus besloten we maar de snelweg te nemen in de richting van Antigonish en daarna Cape Breton. Het eiland is door een weg door het water met het vaste land verbonden: de Canso Causeway. Dat is een soort afsluitdijk, maar dan een stuk korter (zo’n 1200 meter). Eenmaal op Cape Breton namen we de westelijke route, de 19 in de richting van Maragree en het begin van de Cabot Trail.
De campings zijn niet dik gezaaid in dit gebied en dus was de eerste die we tegenkwamen pas bij Mabou, ruim 50 kilometer verder. Geen hele grote camping, maar we hadden weer een full hook-up. Bovendien had de camping een echte tennisbaan met rackets en ballen en dat wilde Kees graag proberen, maar na het eten was de baan bezet. Hopelijk gaat het morgen wel lukken.
Stellarton was vroeger een belangrijk mijnbouw centrum en stond als zodanig aan de wieg van de industriële revolutie in Nova Scotia. De geschiedenis van de industriële revolutie en de impact op het dagelijks leven wordt mooi getoond en met ook veel “hands-on” voorbeelden, zodat er voor de jongens ook van alles te proberen was.
Pas na drieën kwamen we weer naar buiten en toen wilden we toch nog wel een eindje rijden, want vandaag wilden we naar Cape Breton Islands en het liefst al een end in de richting van de Cabot Trail. Eerst namen we nog de 104 die parallel aan de highway 4 loopt omdat dat wellicht een mooie route zou zijn, maar het begon ondertussen toch wat te regenen, dus besloten we maar de snelweg te nemen in de richting van Antigonish en daarna Cape Breton. Het eiland is door een weg door het water met het vaste land verbonden: de Canso Causeway. Dat is een soort afsluitdijk, maar dan een stuk korter (zo’n 1200 meter). Eenmaal op Cape Breton namen we de westelijke route, de 19 in de richting van Maragree en het begin van de Cabot Trail.
De campings zijn niet dik gezaaid in dit gebied en dus was de eerste die we tegenkwamen pas bij Mabou, ruim 50 kilometer verder. Geen hele grote camping, maar we hadden weer een full hook-up. Bovendien had de camping een echte tennisbaan met rackets en ballen en dat wilde Kees graag proberen, maar na het eten was de baan bezet. Hopelijk gaat het morgen wel lukken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
