11 augustus: Parc National de la Gaspésie

Vanmorgen vulden we onze watertanks en loosten we ons afvalwater op camping Annie voordat we langs de 132 op weg gingen naar het noordoosten. De 132 loopt helemaal rond het schiereiland Gaspé, dus die komen we vaak tegen. Deze keer ging Derk naast me zitten en nam Tanneke achterin de camper plaats om het rijden voor de jongens ook wat aantrekkelijker te maken. Derk vond het geweldig en hield zich ook druk bezig met het volgen van de route op de kaart. Kees vond het ook niet erg dat zijn moeder onder handbereik kwam te zitten.

Ergens tussen Matane en Cap-Chat stopte ik voor het maken van een foto van de kust. Bij Cap-Chat reden we in de vliegerfestival. Een mooie reden om even uit te stappen. Er werd een demonstratie gegeven door vier vliegeraars uit Detroit. Ze voerden een soort vliegshow met vliegers op. Er leuk om te zien. Al die kleurige vliegers nodigden ook uit tot het schieten van diverse plaatjes. Er stond een stevige bries dus dat vliegeren wilde wel lukken. Cap-Chat staat ook bekend om het grootste windmolenpark van Canada, maar wij waren niet onder de indruk. Er staan ongeveer net zoveel molens langs de dijk bij Lelystad.

Na Cap-Chat kwamen we Sainte-Anne-des-Monts. Hier zouden we de 299 nemen in de richting van Parc de la Gaspésie. Daar wilden we een wandeling gaan maken en vervolgens op een lokale camping overnachten. Om zeker te weten of dat te doen is met de camper stopten we in Sainte-Anne-des-Monts bij de information touristique. Volgens de aanwezige dame was er nog wel kans op een plekje op de camping, maar haar collega van het nationale park had pauze en kon dat definitief vertellen. We moesten een half uurtje wachten, dat we gebruikten voor wat boodschappen bij de supermarkt en de aanschaf van een amercan football bal bij de Intersport. Toen we terug kwamen, bleken er alleen nog plaatsen op een camping die bereikbaar was via een dirt road van 10 kilometer. Daar mogen we met onze camper niet op rijden. Er zat dus niets anders op dan na de wandeling door te rijden naar een camping buiten het park en dat zou waarschijnlijk zo’n 100 kilometer zijn.

We verlieten Sainte-Anne-des-Monts en de kust via de 299 en direct werd het landschap anders, bergachtig en bebost. Na zo’n 40 kilometer kwamen we aan bij het Centre d’interpretation (het bezoekerscentrum). Hier vertrokken diverse wandelingen, we betaalden onze dagpas en namen op aanraden van de dame achter de balie de wandeling langs chute Sainte-Anne. Een korte maar mooie wandeling langs de rivier en de waterval. We liepen langs de overkant terug over flank van de Mont Albert.

Eenmaal terug bij de camper nam Kees de plaats op de voorstoel in. Vanaf het park was het nog een kleine 100 kilometer naar New Richmond over de 299. Het werd een rammelend ritje omdat het wegdek niet best was. Zowel voor chauffeur als passagiers vermoeiend. Gelukkig hadden we wel regelmatig spectaculaire uitzichten op bergen van de Chic-Chocs en op de rivier Cascapédia. Toch waren we blij dat we in New Richmond aankwamen. De camping was snel gevonden en had nog een plaatsje voor ons. We staan met onze neus naar de rivier Cascapédia op alweer een nieuw stukje camping, maar nu met een full hook-up.