28 juli Peak2Peak en Historical Het Creek

Eén van de redenen om Whistler op te nemen in onze reis was de Peak2Peak Gondola. Gister waren we te laat om nog de berg op te gaan, maar hadden we wel informatie opgehaald. We besloten om als het vanmorgen mooi weer zou zijn op tijd op te staan en het alsnog te doen. Daarna zouden we nog een reis richting Cache Creek voor de boeg hebben, maar dat moest prima kunnen. Het was mooi weer en dus stonden we op tijd op, ontbeten in de zon (nog wel een beetje frisjes), koppelden de camper los, dumpten de inhoud van onze tanks (de eerdere gekochte rubberen afdichtring hielp de lekkage tegen te gaan) en reden terug naar Whistler. Deze keer was er nog voldoende plaats op de parkeerplaats en in het centrum was het ook nog rustig. Wel was er al een klein rijtje voor de ticketverkoop, maar al snel zate we in de gondels naar boven. De Peak2Peak gondola verbindt Whister Mountain met Blackcomb Mountain. We moesten daarom eerst met de Whistler Village Gondola naar boven. Eenmaal boven zouden we allerlei trails kunnen lopen en onbeperkt van andere gondels en stoeltjesliften gebruik kunnen maken, totdat we weer naar beneden zouden gaan. De Whistler Village Gondola bracht ons naar de Roundhouse Lodge, waar we eerst een kop koffie haalden en al genoten van het mooie uitzicht. Daarna wandelenden we via Pika's Traverse Road en Mathews Traverse Road naar de top van Whistler Mountain. Dit is een soort gravelweg die ook voor personeel gebruikt wordt. Breed en goed te lopen, maar af en toe flink steil. Het kostte ons ruim een uur, maar ondertussen hadden we al veel moois gezien: uitzichten, sneeuw en zelfs een marmot. Vanaf de top bracht de Peak Express stoeltjeslift ons weer terug naar de Roundhouse Lodge. Een mooi tochtje lekker fris in de buitenlucht met een prachtig uitzicht. In de Roundhouse Lodge namen we de Peak2Peak gondola. We moesten even in de rij staan omdat iedere groep op de foto mocht/moest. Aan de overkant kon je dan vervolgens jouw foto's tegen verschillende achtergronden bekijken en natuurlijk kopen. We waren niet heel enthousiast over het resultaat. Op de Peak2Peak gondola zijn twee gondels met glazen bodem, maar daar moesten we nog lang op wachten, wij gingen met een normale gondel mee. Het uitzicht naar beide kanten is mooi, maar eigenlijk vonden we de Peak Expres nog leuker. Op Blackcomb Mountain stapten we weer uit bij de Rendezvous Lodge en na een korte pauze voor een luinch gingen we naar beneden met twee stoeltjesliften, de Solar Express en de Wizard Express. Hiermee kwamen we uit bij de Family Adventure Zone, een soort pretparkje en vandaar liepen we terug naar de camper. Op Whistler Mountain en in alle liften daarop kwamen we mountatin bikers tegen die vanaf diverse hoogte allerlei verschillende parcoursen naar beneden aflegden. Op Blackcomb Mountain zie je ze bijna niet.

Daarna begon onze reis naar Cache Creek. Tot ongeveer een week geleden was dit gebied nog getroffen door de bosbranden en onze camping bij de Historic Hat Creek ranch gesloten geweest. Die Hat Creek ranch is nu een soort open lucht museumpje en we waren benieuwd wat we er zouden aantreffen. Maar eerst de reis er naar toe. Die ging via Pemberton naar Lillooet over de bergen. De weg werd smaller en steiler, maar ook rustiger. De snelheid lag op grote delen niet hoger dan 60 kilometer per uur. Maar het was ook weer een mooie weg met bergen, rivieren en meren. Plotseling zagen we een beer, vlak langs de weg in een boom zitten. Het houdt niet op deze vakantie. In Lillooet wilden we boodschappen doen. Dat was een uitdaging. Lillooet is een stuk kleiner dan de overige plaatsen die we bezcht hebben. Het ligt ook flink afgelegen in een dor landschap. De plaatjes die je in speelfilms ziet van troosteloze plaatsjes zouden hier gemaakt kunnen zijn. Met behulp van een winkelier vonden we uiteindelijk een supermarkt waar de benodigde zaken konden aanschaffen. Daarna gingen we snel weer op pad.

Het landschap verandert hier tijdens zo'n reis continu. In Whistler was het alpen-achtig met groene hoge bergen met sneeuw en wat rivieren of meertjes er tussen. Bij Lilooet was het dor en onherbergzaam. Maar verderop reden we onder andere door Marble Valley Provicial Park met prachtige marmer rotsen. Niet veel verder lag de Historic Hat Creek Ranch. Het was even na 6 uur, het kantoor en restaurant waren al vanaf 5 uur gesloten. Volgens de bevestiging zou onze naam en gereserveerde plaats dan op een lijst te vionden moeten zijn, maar dat zagen we niet. Gelukkig kwam een behulpzame meneer aan wandelen. Hij vertelde dat we een willekeurige plaats mochten kiezen, omdat ze door de bosbrand veel annuleringen hadden gehad. In plaats van unserviced, hadden we nu een plaatsje met stroom. Ook mochten we alvast even rondkijken op de ranch, morgen (na 9 uur) zou de ranch weer open gaan en moesten we entree betalen. We besloten tot morgen te wachten. Tijdens en na het eten bestuurden we diverse onbekende vogels. Een vogel met gele borst en buik en bruin zwarte rug, een soort ekster en reiger. Daarna vluchtten we voor de muggen weer de camper in, maar toen het goed donker was hebben we met z'n allen sterren gekeken. Derk, Kees en Tanneke zagen nog een spectaculaire komeet. In het noorden was nog steeds te zien dat er brand was, er steeg rook op en af en toe vloog een helicopter over.