9 augustus Walvissen!

Vanmorgen sliepen we uit en lieten ons door de zon het bed uitlokken We zouden het vandaag rustig aan doen, want pas vanmiddag gaan we op walvissafari, met een sportieve boot. We wandelden vanochtend Tadoussac weer in, want het was heerlijk weer. Deze keer ging de laptop op de rug mee, want we gingen koffiedrinken bij La Bohème (het Internet café). Lekker je blog en je mail bijwerken op het terras in de zon met een kopje koffie, echt genieten.

Daarna wandelden we langs de boulevard naar het ‘Centre d’Interpretation des Mammifères Marins’(CIMM). Een educatie- en onderzoeksinstelling voor de walvissen in de st. Lawrence rivier. Daar deden we de theorieles. Waar komen walvissen vandaan, hoe leven ze, welke soorten zijn er en hoe gaat het met ze. We ondersteunden dit mooie centrum en goede initiatief met de aankoop van twee T-shirts en voor Kees een knuffel-beluga. De witte walvis die hier voorkomt.

We namen een warme lunch in een restaurant (ommeletten en crèpes) en liepen daarna naar de camper terug. Daar deden we warme kleren aan want op de boot kon het fris zijn en we brachten onze verrekijker en fototoestel in stelling. Om 15.00 uur stonden we klaar op de parkeerplaats van de camper voor de navette die ons zou komen halen. Ik ging nog twee keer op een sprintje terug voor de zonnebrand, maar pas om 15.30 werden we gehaald. Na nog wat tussenstops werden we afgezet bij de Croisières Dufour. Daar kregen we allemaal een dik regenpak uitgereikt (met zwemvest er in verwerkt). De jongesn moesten hun schoenen uit doen om de broek aan te krijgen, dus gingen we op een holletje achter de rest van de groep aan die al onderweg was naar de boot. We kwamen als laatste op de boot, maar Derk en Kees (met rode regenjassen) mochten helemaal voorin de boot staan zodat ze een prachtig uitzicht zouden hebben. Tanneke en ik namen plaats op het achterdek, waar we ook nog goed van de ene naar de andere kant konden lopen.

Van Tadoussac zette de “Tadoussac III” met hoge snelheid koers naar Baie-Saint-Catherine, waar nog wat mensen kwamen instappen. De boot was toen wel vol. Vervolgens scheurden we over het water in noordelijke richting (misschien wel tot Pointe à la Carriole). We zagen steeds in de verte kleine walvissen (Harbour …) iets kleiner dan dolfijnen en af en toe een zeehond. Na een tijdje gingen we langzamer varen en uiteindelijk lagen we stil in de buurt van een paar andere schepen. Al snel zagen we waarom: een hele grote walvis (Humpback whale) kwam onze kant opgezwommen en even later dook zij (ze heet Pirate) onder en zwaaide nog even met haar staart. Dat deed ze nog een keer of drie en er kwam ook een Minke Whale bijzwemmen. Daarna maakten we plaats voor andere boten en voeren een stukje terug. Hier zagen we twee Fin whales, de op één na grootste walvissen soort. We kregen ook gezelschap van weer wat Harbour …

Vervolgens zetten we op hoge snelhied koers terug naar Tadoussac, maar niet om aan te leggen, maar om nu de rivier Saguenay op te varen. Dit is het gebied waar we wellicht Beluga’s konden treffen. Deze soort kwam vroeger veel voor, maar wordt nu erg bedreigd, waarschijnlijk door aantasting van het leefgebied. Beluga’s trekken niet, maar blijven het hele jaar door in dit gebied. Het is een witte walvis die altijd lijkt te glimlachen. De rivier Saguenay is erg mooi, hoge rotswanden, met hier en daar een waterval. De gids vertelde net in twee talen tegelijk dat hij deze middag op deze plaats (nabij Cap de la Boule) nog Beluga’s had gezien, toen ik aan de overkant inderdaad witte strepen in het water zag. We hadden geluk en zagen echte witte walvissen voorbij zwemmen, hoewel niet zo dichtbij als de grote eerder vandaag. Na deze mooie ontmoeting was onze excursie afgelopen en voeren we weer terug. Eenmaal op de kade vertelden Derk en Kees dat ze er ook erg van hadden genoten en terug bij de camper lagen ze direct op hun buik op bed om het nieuws aan de nieuwe knuffel van Kees te vertellen.

We aten boterhammen en bekeken daarna nog alle foto’s van vandaag er kon een groot aantal worden weggegooid, maar dat was te verwachten. Er bleven voldoende over om een goede indruk te geven van een zeer geslaagde walvissafari. Morgen laten we Tadoussac achter ons. Ik ben benieuwd wat we verder nog te zien krijgen en beleven, maar deze mooie dag hebben we in ieder geval weer binnen.