Zondag 29 juli 2007: Welland Canals

De afgelopen nacht was weer een stuk rustiger dan de nacht hiervoor. De jongens werden vanmorgen pas rond zeven uur wakker, maar Derk was halverwege de nacht nog wel wakker geweest. We zaten op tijd aanhet ontbijt, voor de drukte. Bovendien lieten we bij de receptie weten dat we erg probleem mee hadden deze (smoking) kamer nog twee dagen te gebruiken. We ventileren blijkbaar voldoende en het ruikt er niet erg naar rook.

Na het ontbijt vertokken we via de QEW naar st. Catherines, waar zich de meeste sluizen van het Welland kanaal bevinden. Het Welland kanaal is de verbinding tussen het Ontariomeer en het Eriemeer en daarmee onderdeel van de vaarroute van de Atlantische oceaan naar het binnenland van Noord-Amerika. De uitdaging voor dit kanaal is het Niagara Escarpment, waar zich onder andere de Niagara watervallen vanaf storten. Het idee voor een kanaal werd daarom pas in 1824 geboren en de eerste versie van het kanaal het maar liefst 40 sluizen om zo’n 100 meter hoogteverschil te overbruggen. De sluizen waren ook relatief klein en om verkeer met grotere schepen mogelijk te maken zijn er in de jaren daarna nog drie nieuwe kanalen gegraven. De laatste versie, geopend in de jaren dertig heeft nog maar 8 sluizen, waardoor ook enorme schepen van meer dan 200 meter er gebruik van kunnen maken.

In st. Catherines reden we naar “Lock 3” waar zich het Welland Canals Centre bevindt. Hier is een klein museum over de geschiedenis van het kanaal en st Catherines. Er is ook aandacht voor de bij ons onbekende sport Lacrosse. We waren er vroeg en het eerste schip van vandaag werd pas even na 12 uur verwacht. We keken dus rustig rond en aten in de schaduw onze kersen. Tegen twaalven werd het druk op het “viewing platform” waarvandaan je een goed overzicht hebt over de sluis. Wij zochten ook een plaatsje en zagen inderdaad in de verte een schip naderen. Ook van de andere kant kwam een schip inzicht.Het duurde echter een hele tijd voor een van beide in de sluis lag. Er zat ongeveer een uur tussen de eerste foto (de aankomst van de Acawa Canyon) en de laatste foto (het vertrek van dit schip uit de sluis). We besloten daarom maar niet te wachten tot het tweede schip door de sluis was. Een derde schip had zich ondertussen ook al weer gemeld. Het is wel een indrukwekkend gezicht, die grote schepen en de enorme hoeveelheid water die wordt verplaatst.

Via het centrum van st. Catherines reden we terug, er was daar niet veel te beleven, we besloten door te rijden naar Niagara Gateway Welcome centre. Op de terugweg bleek er file te zijn ontstaan op de weg naar het oosten (Niagara). Maar goed dat we vroeg waren vanmorgen en ook handig om te weten voor morgen, want dan willen we naar de watervallen. We aten een bagel en reden daarna naar het Super 8 motel, daar verfristen we ons want zo meteen gaan we barbecueën bij Douglas en Yvonne.