30 juli Niagara

We wilden vandaag een beetje vroeg uit het hotel vertrekken om op tijd bij de Niagara Falls aan te komen. Het schijnt er nogal druk te kunnen worden. We hadden besloten om een Adventure Pass aan te schaffen. Dan konden we een aantal attracties doen op één pas. We wilden de auto parkeren op Rapidsview Parking (voordelig parkeren) en vandaar gebruik maken van de gratis shuttlebus naar Table Rock Center. Vandaar konden we stroomafwaarts met de zogenaamde People Mover (bus) naar de diverse attracties. Allereerst kwamen we bij de Falls. Vooral de Hoseshoe Falls zijn zeer indrukwekkend. Wat een waterpartij! We waren binnen 5 minuten behoorlijk nat van het opspattende water. Dit was verder geen probleem want het weer was buitengewoon zonnig en aan de warme kant. Dus een beetje verfrissing kon geen kwaad. We konden alleen nog maar weinig zien van de waterval omdat de zon er precies op scheen en alles verdween in een witte mist. We werden als het ware verblind door het spattende water (mist). De Falls aan de Amerikaanse kant zijn misschien wat minder spectaculair maar we vonden die eigenlijk toch wel erg mooi omdat je het water beneden op een rotspartij ziet storten.

We liepen, nat geworden, naar de eerste attractie: Journey behind the Falls. Door een tunnel kwam je achter de waterval: je zag een enorme waterpartij. Grappig maar verder weinig bijzonders aan te zien. We konden de Horseshoewaterval ook nog eens van een platform bekijken, van dichterbij dus. Dat vonden we wel leuk. Gelukkig hadden we gele capes aan gekregen om nog een beetje droog te kunnen blijven. Geen overbodige luxe. (Voordat we de capes aankregen werd er een foto van ons gemaakt. We wisten toen nog niet wat we nu weten.)

Na de journey behind the Falls zijn we naar de Maid of the Mist gelopen. We moesten daar weer een tijdje wachten. Natuurlijk werd er weer een foto van ons gemaakt. We hadden de eerste foto al aangeschaft dus dit keer wisten we dat we dat niet weer zouden doen. Dit keer kregen we blauwe capes aan. We gingen met vele blauw ge-cape-te mensen op een bootje dat tot vlak onder de Horseshoewaterval zou gaan varen. Dat was natuurlijk een geweldig gezicht: drie kanten water van grote hoogte en een donderend geraas.

Na de Maid of the Mist gingen we even in een parkje in de schaduw uitrusten. We namen de People Mover naar the White Water Walk. Helaas moesten we hier ook weer een tijdje op onze beurt wachten. En het was toch wel vrij warm! Uiteindelijk gingen we met de lift een stuk naar beneden en we liepen over een boardwalk stroomafwaarts langs de Niagara rivier. Een enorme woest kolkende rivier. Na deze wandeling namen we de People Mover naar het Butterfly Conservatory. We namen eerst een yoghurt-ijsje en Kees een broodje voor we weer moesten…wachten om daar weer binnen te kunnen. We kregen eerst een film te zien en daarna konden we het ‘tropische regenwoud’ binnen om vlinders te bekijken. Altijd leuk, vlinders, maar zo langzamerhand hadden we het wel een beetje gehad.

Na de vlinders gingen we met de People Mover weer terug naar de Falls en keken we nogmaals naar het indrukwekkende gebeuren. Qua licht was het nu nog mooier dan vanmorgen. Natuurlijk werden we nog een keer nat maar het was wel verfrissend met dat weer. We gingen weer terug naar de auto met de shuttlebus. Inmiddels hadden we besloten om met de auto via Niagara on the Lake weer terug te gaan naar Grimsby. We zouden namelijk bij Douglas en Yvonne eten en afscheid nemen van Hilda, Henk, oom Wibrant en tante Miny. Niagara on the lake is inderdaad een heel leuk stadje met allemaal leuke houten huizen, een gezellige winkelstraat. We zijn er heel langzaam doorheen gereden. We hadden niet echt tijd om uitgebreid te kijken omdat we op tijd bij Yvonne en Douglas wilden zijn. Onderweg kochten we bij fruitstalletjes perzikken, dit op aanraden van Henk. Hij had ons daarover al verteld.

Eenmaal bij Douglas en Yvonne kregen we daar heerlijke hamburgers te eten met salade. De familie had zelf al gegeten. We zaten met z’n vieren op het terras, werden bediend…het leek wel een restaurant! Al gauw kwam Hilda binnenvliegen om afscheid van ons te nemen. Richard en ik kregen van haar ieder een Grimsby T-shirt. Niet lang daarna kwam Henk. Hij had voor heel de familie T-shirts met Grimsby erop: Twee zielen, één gedachte… en wij hoeven voorlopig geen shirts te wassen. Nog iets later kwamen oom Wiebrant en tante Miny, ook niet met lege handen. We hebben uiteindelijk onze koffers nog dicht gekregen maar het scheelde niet veel. We kijken in ieder geval terug op hele gezellige dagen met onze familie in Canada. We zijn zeer hartelijk ontvangen en erg verwend. We hebben het erg naar ons zin gehad! Een waardig begin van onze vakantie in Canada.