4, 5 en 6 augustus De camper weer inleveren en naa

Na een onrustige nacht wegens treinen en omdat onze terugreis gaat beginnen, stonden we vroeg op. We moeten onze camper voor 11 uur inleveren in Calgary, dat is zo'n 2 uur rijden, dus wilde ik rond 8 uur van ons plekje vertrekken. Dat lukte en nadat we de afvalwatertanks geleegd hadden reden we via Banff richting Calgary. Ik had optimistisch mijn korte broek weer aangetrokken, maar het was zwaar bewolkt en niet heel erg warm. Er was geen tijd om onderweg nog ergens aan te gaan voor koffie. Dat leverde wat gemor op, De reis ging voorspoedig. Onderweg zagen we nog wat campers de snelweg opdraaien richting Calgary. De navigatie app leidde ons weer netjes naar het juiste adres, maar toen we de laatste bocht namen zagen we zwaailichten, politieauto's en een brandweer auto voor de Cruise Canada vestiging staan. Het gebouw was afgesloten. Direct tegenover parkeerden we de camper op het parkeerterrein van een hotel en liepen terug om aan de agenten te vragen wat er aan de hand was. Er had zich een “incident” voorgedaan hoorden we. Terwijl we daar stonden kwam een camper die we eerder op de snelweg hadden gezien aanrijden, die ook bij het hotel parkeerde. Het bleken Duitsers die dezelfde dag nog een vlucht hadden. Ik besloot Cruise Canada te bellen wat te doen. We kregen de instructie om de rv achter te laten bij hetzij een nabijgelegen tankstation of bij een ander hotel. De sleutel konden we afgeven of achterlaten achter het klepje van de “shore line”. Ze verwachtten dat de vestiging Calgary over ca 30 minuten wel telefonisch bereikbaar zou zijn, dan konden we doorgeven waar de camper stond. We kozen er net als de Duitsers voor om naar het Husky tankstation te gaan. Daar stonden al meer campers. We leverden de sleutels in bij de pompbediende en bestelden een grote taxi voor een kort ritje naar ons hotel voor één nacht. Het Sandman hotel is een groot hotel, wat luxer dan het hotel bij Toronto, maar wel een warme 4-persoonskamer. Vanuit het hotel kreeg ik uiteindelijk Cruise Canada Calagary aan de telefoon en meldde onze camper af. We aten nog een meegebrachte lunch en toen was het tijd om nog even Calgary te bekijken.

Met een taxi waren we er snel. We lieten ons naar het Glenbow museum brengen. Dat stond als één van de bezienswaardigheden genoemd. Het bevat onder andere een expositie over de first nations (Black foot) die een inkijk geeft in hun cultuur, geschiedenis, leefwijze door de eeuwen heen en hun huidige positie. Ik vond het erg boeiend. Het museum heeft ook nog exposities over onder andere mineralen, oorlogsvoering in verschillende culturen en een foto-expositie met foto's uit het arctisch gebied door een Canadees echtpaar. We besteedden er en groot deel van de middag. Daarna verkenden we Calgary nog zo'n beetje te voet. De hoogaangeschreven overdekte markt viel erg tegen, maar we aten en dronken er wat. Daarna wandelden we nog over Prince's Island voordat het tijd werd om ergens te eten. Deze keer kwamen we terecht in de Irish pub, waar de mannen de typisch Ierse stew combineerden met een Iers biertje. Met een taxi waren we snel terug bij ons hotel en daar was nog tijd om alvast in te checken voor de vluchten van morgen en om nog wat verhalen van de afgelopen dagen te schrijven.

De nachtrust was (weer) niet heel goed. Het was vrij warm. Gelukkig hadden we ondanks de ligging van het hotel (vlakbij het vliegveld) en ondanks het open raam voor de frisse lucht, geen last van lawaai van buiten. Sterker nog, we hoorden de vogels fluiten. We waren vroeg wakker en zaten even na 8 uur al in het aanpalende restaurant voor een goed ontbijt (bagels met zalm en avocado of een vegetarische omelet). Toen we terug kwamen op onze kamer kregen we een tegenvaller. Onze vlucht van Calagary naar Toronto had 6 uur vertraging. Daardoor zouden we onze aansluting in Toronto missen. Air Canada was telefonisch slecht bereikbaar met wachttijden van 45 minuten. We pakten onze spulen bij elkaar en checkten uit bij het hotel om gewoon met de al bestelde shuttle naar het vliegveld te gaan. Daar zouden we meer kunnen regelen. Op het vliegveld sloten we aan bij de rij “ticketing” met andere mensen die in hetzelfde schuitje (vliegtuig) zaten. Gelukkig is Calgary niet een heel groot vliegveld. Het waren dus geen grote aantallen en alles is redelijk overzichtelijk. Voor de mensen voor ons was het steeds blijkbaar een hele puzzel om een goed alternatief te vinden. Toen wij aan de beurt waren, kwam al heel snel het voorstel om ons om te boeken op een rechtstreekse KLM vlucht naar Amsterdam vanaf Calgary. Deze zou om 15:15 vertrekken en even over 8 in Amsterdam aankomen. Dat leek ons een prima plan. De 6 uur vertraging, die zo maar een nog veel langer had kunnen duren, zorgde er nu voor dat we ruim 2 uur eerder in Amsterdam zouden zijn. En als genoegdoening kregen we ook nog per persoon een bon van 20 dollar te besteden aan een maaltijd op de luchthaven. Wat een mazzel.

Opgelucht en in een opperbest humeur brachten we de extra wachttijd door met wat spelletjes Seven of Hearts en Take 5 en we genoten van de gratis lunch, waarbij Derk en Kees hun best deden de 20 dollar optimaal te benutten. Eenmaal in het vliegtuig blijkt dat we ook nog een upgrade hebben gekregen naar een betere klasse want we hebben enorm veel beenruimte. We kijken allemaal films of luisteren muziek via de schermpjes van KLM. Pogingen om nog wat te slapen hebben helaas geen succes. De reis verloopt verder voorspoedig en nadat we de bagage weer hebben verzameld kunnen we snel de trein in en naar huis. Het zal wel weer even wennen worden, maar we hebben een hele mooie reis met prachtige herinneringen achter de rug.